KADIKÖY VAPURUNDA

Işıklar dökülüyor denize,
Bulutların arasından.
Sanki yanıyor sular.
Gittikçe uzaklaşıyor Rumeli Hisarı
Kadıköy rıhtımına daha çok var.

Belki vazgeçtin, rıhtımda beni bekliyorsun.
Belki de ardımdan süzülüyorsun, kimbilir
Martılarla beraber, kimse görmeden…
Belki de surların önünden geçen trendesin şu an;
Her günkü gibi,
Yenikapı’ya doğru…

Trenden bakınca ağladığım
Belli oluyor mu?

(…)

İşte bu deniz, bu hüzün,
Bu dökülen ışıklar, dalgalardaki sessizlik
Anlatıyor halimi.
Biten bir beraberlikti bu ayrılık;
Biten bir aşk değildi.

Mustafa Soner Acar
15.01.2000

Mart 7th, 2010 in ŞİİRLERİM